Μία φράση έχει εντυπωθεί στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες .

«Πώς ξέρεις ότι θα πετύχει κάτι που δεν έχεις δοκιμάσει;»

Η απορία αυτή έγινε ανήσυχη σκέψη στο μυαλό μιας καλής μου φίλης, τώρα που η πορεία στο άγνωστο και στο αβέβαιο είναι σχεδόν καθημερινή υπόθεση όλων.

Τώρα, που όλα γύρω τραντάζονται και δεν έχεις να πιαστείς από πουθενά για κάτι σίγουρο, τώρα που οι αμφιβολίες φτερουγίζουν στον αέρα και η ανασφάλεια μεγαλώνει δεν είναι και εύκολο να συνεχίζεις να ζεις κρατώντας μια σταθερή ισορροπία…

Η ερώτησή της θα μπορούσε να μεταφραστεί και ως εξής: “ Πώς μπορώ να προχωράω στο τώρα, ενώ δεν ξέρω τι θα προκύψει στο μέλλον; Σε τί να δεσμευτώ, αν δεν ξέρω από πριν αν θα πετύχει;”

Κάθε κρίση, είναι και μία προσωπική κρίση. Όπως ένας σεισμός που ταράζει τα σίγουρα θεμέλια του σπιτιού σου και δεν ξέρεις ούτε πόσο δυνατός θα είναι, ούτε  πόσο θα διαρκέσει και βέβαια ούτε τις συνέπειές του..Σου υπενθυμίζει απλά ότι είμαστε πάνω σε μια σφαίρα που συνεχώς γυρίζει και παθαίνει κι αυτή τις κρίσεις της.

Της απάντησα λοιπόν πως κανείς ποτέ δεν ξέρει ότι θα πετύχει κάτι που δεν έχει δοκιμάσει.

– Πώς μπορείς να ξέρεις ότι θα σου ταιριάζει ο χορός ή το ποδήλατο, μια μόνιμη ή μια   ευκαιριακή σχέση αν δεν το δοκιμάσεις;

– Ένα επάγγελμα ή ένα άλλο αν δεν το ακολουθήσεις;

– Πάει κανείς στον πόλεμο με τη σιγουριά ότι θα γυρίσει πίσω;

–  Όταν φτιάχνεις έναν πύργο στην άμμο είσαι σίγουρος ότι θα κρατήσει για πάντα;

–  H μήπως γεννηθήκαμε με ένα καρτελάκι που γράφει την ακριβή ημερομηνία λήξης μας;

Πόσες φορές έχω σκεφτεί πώς θα ήταν αν μπορούσα να δοκιμάσω όλες τις  εναλλακτικές μου πιθανές πορείες προτού αποφασίσω ποια θέλω πραγματικά να ζήσω, ώστε να τη ζήσω όσο καλύτερα γίνεται.

Αστείες σκέψεις που πετάγονται, ενώ η ζωή τρέχει..Αυτή είναι η αλήθεια. Όλη η ζωή είναι μια μαντεψιά! Δεν είναι πρόβα, αλλά η ίδια η παράσταση.

Τι θα έλεγες απλά να δοκιμάσεις κάτι καινούριο; Να ρίξεις μια εναλλακτική ματιά; Να κάνεις μια μαντεψιά; Κι ας πέσεις έξω! Nα βάλεις τον εαυτό σου σε ένα μικρό ρίσκο να κάνει μια μικρή βουτιά. Μπορεί και να σου αρέσει τελικά! Μπορεί και όχι!  Ποιος ξέρει;

Χόρεψε εσύ και η μουσική θα έρθει κάποια στιγμή!

—————————————————————–

Αρθρογραφεί η Έλενα Καβροχωριανού, 3/10/2011